Effect of antibiotic treatment on progression of capsular contracture of a breast implant in a murine model (Q3165318): Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
(Changed label, description and/or aliases in de, and other parts: Adding German translations) |
(Changed label, description and/or aliases in nl, and other parts: Adding Dutch translations) |
||||||||||||||
| label / nl | label / nl | ||||||||||||||
Effect van antibioticabehandeling op de progressie van de capsulaire contractuur van een borstimplantaat in een murinemodel | |||||||||||||||
| Property / summary | |||||||||||||||
Capsulaire contractuur (CC) is de meest voorkomende complicatie en de eerste oorzaak van reinterventie bij patiënten met borstimplantaten. Er zijn verschillende studies die voorstellen dat de pathogene factor die ten grondslag ligt aan een CC een subklinische infectie is die geassocieerd wordt met de vorming van bacteriële biofilms (voornamelijk Propionibacterium acnes en negatieve coagulase Stahylococci) op het implantaat. Het fundamentele doel van dit project is te analyseren of de antibioticabehandeling van vroege CC in staat is haar progressie te stoppen in een experimenteel infectiemodel dat gepaard gaat met implantaten. De secundaire doelstellingen zijn: 1) Vergelijk het vermogen van P. acnes en S. epidermidis om een CC te ontstaan in een murine experimenteel model, het evalueren van de macro en microscopische structuur van de capsule ontwikkeld in reactie op elk micro-organisme. 2) Vergelijk de cultuur en universele PCR op een peri-implantaat weefselbiopsie met de cultuur na sonicatie van de implantaten verwijderd voor de diagnose van een CC (subklinische infectie) in een experimenteel model van infectie geassocieerd met implantatie. 3) Vergelijk de werkzaamheid van verschillende antimicrobiële stoffen (vancomycine, daptomycine, tedizolid, ceftaroline, dalbavancine en tigecycline) bij het uitroeien van de biofilms van S. epidermidis gevormd op het implantaat en in de peri-implant capsule in een dierlijk infectiemodel. 4) Vergelijk de werkzaamheid van amoxicilline in het uitroeien van P. acnes biofilms gevormd op een implantaat en op de peri-implant capsule in een diermodel van infectie. Een experimenteel model dat eerder beschreven en gestandaardiseerd werd door onze groep met Wistar vrouwelijke ratten (n=110) zal worden gebruikt om deze doelstellingen te voltooien. Als wordt aangetoond dat antibiotica de progressie van CC vertragen, zal er wetenschappelijk bewijs beschikbaar zijn om een klinische proef bij mensen uit te voeren met de uiteindelijke bedoeling om de klinische praktijk in de diagnose en behandeling van deze entiteit te veranderen. (Dutch) | |||||||||||||||
| Property / summary: Capsulaire contractuur (CC) is de meest voorkomende complicatie en de eerste oorzaak van reinterventie bij patiënten met borstimplantaten. Er zijn verschillende studies die voorstellen dat de pathogene factor die ten grondslag ligt aan een CC een subklinische infectie is die geassocieerd wordt met de vorming van bacteriële biofilms (voornamelijk Propionibacterium acnes en negatieve coagulase Stahylococci) op het implantaat. Het fundamentele doel van dit project is te analyseren of de antibioticabehandeling van vroege CC in staat is haar progressie te stoppen in een experimenteel infectiemodel dat gepaard gaat met implantaten. De secundaire doelstellingen zijn: 1) Vergelijk het vermogen van P. acnes en S. epidermidis om een CC te ontstaan in een murine experimenteel model, het evalueren van de macro en microscopische structuur van de capsule ontwikkeld in reactie op elk micro-organisme. 2) Vergelijk de cultuur en universele PCR op een peri-implantaat weefselbiopsie met de cultuur na sonicatie van de implantaten verwijderd voor de diagnose van een CC (subklinische infectie) in een experimenteel model van infectie geassocieerd met implantatie. 3) Vergelijk de werkzaamheid van verschillende antimicrobiële stoffen (vancomycine, daptomycine, tedizolid, ceftaroline, dalbavancine en tigecycline) bij het uitroeien van de biofilms van S. epidermidis gevormd op het implantaat en in de peri-implant capsule in een dierlijk infectiemodel. 4) Vergelijk de werkzaamheid van amoxicilline in het uitroeien van P. acnes biofilms gevormd op een implantaat en op de peri-implant capsule in een diermodel van infectie. Een experimenteel model dat eerder beschreven en gestandaardiseerd werd door onze groep met Wistar vrouwelijke ratten (n=110) zal worden gebruikt om deze doelstellingen te voltooien. Als wordt aangetoond dat antibiotica de progressie van CC vertragen, zal er wetenschappelijk bewijs beschikbaar zijn om een klinische proef bij mensen uit te voeren met de uiteindelijke bedoeling om de klinische praktijk in de diagnose en behandeling van deze entiteit te veranderen. (Dutch) / rank | |||||||||||||||
Normal rank | |||||||||||||||
| Property / summary: Capsulaire contractuur (CC) is de meest voorkomende complicatie en de eerste oorzaak van reinterventie bij patiënten met borstimplantaten. Er zijn verschillende studies die voorstellen dat de pathogene factor die ten grondslag ligt aan een CC een subklinische infectie is die geassocieerd wordt met de vorming van bacteriële biofilms (voornamelijk Propionibacterium acnes en negatieve coagulase Stahylococci) op het implantaat. Het fundamentele doel van dit project is te analyseren of de antibioticabehandeling van vroege CC in staat is haar progressie te stoppen in een experimenteel infectiemodel dat gepaard gaat met implantaten. De secundaire doelstellingen zijn: 1) Vergelijk het vermogen van P. acnes en S. epidermidis om een CC te ontstaan in een murine experimenteel model, het evalueren van de macro en microscopische structuur van de capsule ontwikkeld in reactie op elk micro-organisme. 2) Vergelijk de cultuur en universele PCR op een peri-implantaat weefselbiopsie met de cultuur na sonicatie van de implantaten verwijderd voor de diagnose van een CC (subklinische infectie) in een experimenteel model van infectie geassocieerd met implantatie. 3) Vergelijk de werkzaamheid van verschillende antimicrobiële stoffen (vancomycine, daptomycine, tedizolid, ceftaroline, dalbavancine en tigecycline) bij het uitroeien van de biofilms van S. epidermidis gevormd op het implantaat en in de peri-implant capsule in een dierlijk infectiemodel. 4) Vergelijk de werkzaamheid van amoxicilline in het uitroeien van P. acnes biofilms gevormd op een implantaat en op de peri-implant capsule in een diermodel van infectie. Een experimenteel model dat eerder beschreven en gestandaardiseerd werd door onze groep met Wistar vrouwelijke ratten (n=110) zal worden gebruikt om deze doelstellingen te voltooien. Als wordt aangetoond dat antibiotica de progressie van CC vertragen, zal er wetenschappelijk bewijs beschikbaar zijn om een klinische proef bij mensen uit te voeren met de uiteindelijke bedoeling om de klinische praktijk in de diagnose en behandeling van deze entiteit te veranderen. (Dutch) / qualifier | |||||||||||||||
point in time: 17 December 2021
| |||||||||||||||
Revision as of 13:29, 17 December 2021
Project Q3165318 in Spain
| Language | Label | Description | Also known as |
|---|---|---|---|
| English | Effect of antibiotic treatment on progression of capsular contracture of a breast implant in a murine model |
Project Q3165318 in Spain |
Statements
46,000.0 Euro
0 references
92,000.0 Euro
0 references
50.0 percent
0 references
1 January 2018
0 references
31 March 2021
0 references
FUNDACION INSTITUTO DE INVESTIGACION SANITARIA DE NAVARRA
0 references
42°49'6.42"N, 1°38'39.34"W
0 references
31201
0 references
La contractura capsular (CC) es la complicación más frecuente y la primera causa de reintervención en pacientes portadoras de implantes mamarios. Hay varios trabajos que proponen que el factor patogénico que subyace a una CC es una infección subclínica asociada a la formación de biofilms bacterianos (fundamentalmente por Propionibacterium acnes y estafilococos coagulasa negativos) sobre el implante. El objetivo fundamental de este Proyecto es analizar si el tratamiento antibiótico de la CC precoz es capaz de detener su progresión en un modelo experimental de infección asociada a implantes. Los objetivos secundarios son: 1) Comparar la capacidad de P. acnes y S. epidermidis para originar una CC en un modelo experimental murino, evaluando la estructura macro y microscópica de la cápsula desarrollada en respuesta a cada microorganismo. 2) Comparar el cultivo y la PCR universal sobre una biopsia de tejido peri-implante con el cultivo tras sonicación de los implantes retirados para el diagnóstico de una CC (infección subclínica) en un modelo experimental de infección asociada a implante. 3) Comparar la eficacia de diferentes antimicrobianos (vancomicina, daptomicina, tedizolid, ceftarolina, dalbavancina y tigeciclina) para erradicar los biofilms de S. epidermidis formados sobre el implante y en la cápsula peri-implante en un modelo animal de infección. 4) Comparar la eficacia de la amoxicilina para erradicar los biofilms de P. acnes formadas sobre un implante y sobre la cápsula peri-implante en un modelo animal de infección. Para completar estos objetivos se utilizará un modelo experimental previamente descrito y ya estandarizado por nuestro grupo con ratas hembras tipo Wistar (n=110). Si se demuestra que el tratamiento antibiótico frena la progresión de la CC se dispondrá de una evidencia científica para realizar un ensayo clínico en humanos con la intención final de cambiar la práctica clínica en el diagnóstico y tratamiento de esta entidad. (Spanish)
0 references
Capsular contracture (CC) is the most frequent complication and the first cause of reintervention in patients with breast implants. There are several studies that propose that the pathogenic factor underlying a CC is a subclinical infection associated with the formation of bacterial biofilms (mainly Propionibacterium acnes and negative coagulase staphylococci) on the implant. The fundamental objective of this Project is to analyse whether the antibiotic treatment of early CC is able to stop its progression in an experimental model of infection associated with implants. The secondary objectives are: 1) Compare the ability of P. acnes and S. epidermidis to originate a CC in a murine experimental model, evaluating the macro and microscopic structure of the capsule developed in response to each microorganism. 2) Compare the culture and universal PCR on a peri-implant tissue biopsy with the culture after sonication of the implants removed for the diagnosis of a CC (subclinical infection) in an experimental model of infection associated with implantation. 3) Compare the efficacy of different antimicrobials (vancomycin, daptomycin, tedizolid, ceftaroline, dalbavancin and tigecycline) in eradicating the biofilms of S. epidermidis formed on the implant and in the peri-implant capsule in an animal model of infection. 4) Compare the efficacy of amoxicillin in eradicating P. acnes biofilms formed on an implant and on the peri-implant capsule in an animal model of infection. An experimental model previously described and standardised by our group with Wistar female rats (n=110) will be used to complete these objectives. If antibiotic therapy is shown to slow the progression of CC, scientific evidence will be available to conduct a clinical trial in humans with the ultimate intention to change clinical practice in the diagnosis and treatment of this entity. (English)
12 October 2021
0 references
La contracture capsulaire (CC) est la complication la plus fréquente et la première cause de réintervention chez les patients porteurs d’implants mammaires. Plusieurs études suggèrent que le facteur pathogène sous-jacent à un CC est une infection subclinique associée à la formation de biofilms bactériens (principalement Propionibacterium acnes et coagulase staphylococci négative) sur l’implant. L’objectif fondamental de ce projet est d’analyser si le traitement antibiotique de la CC précoce est capable d’arrêter sa progression dans un modèle expérimental d’infection associée à des implants. Les objectifs secondaires sont les suivants: 1) Comparer la capacité de P. acnes et de S. epidermidis à produire un CC dans un modèle expérimental murin, en évaluant la structure macro et microscopique de la capsule développée en réponse à chaque micro-organisme. 2) Comparer la culture et la PCR universelle sur une biopsie tissulaire périimplantée avec la culture après sonication des implants enlevés pour le diagnostic d’une infection sous-clinique dans un modèle expérimental d’infection associée à l’implantation. 3) Comparer l’efficacité de différents antimicrobiens (vancomycine, daptomycine, tedizolide, ceftaroline, dalbavancine et tigécycline) pour éradiquer les biofilms de S. epidermidis formés sur l’implant et dans la capsule périimplantée dans un modèle animal d’infection. 4) Comparer l’efficacité de l’amoxicilline dans l’éradication des biofilms de P. acnes formés sur un implant et sur la capsule périimplantée dans un modèle animal d’infection. Un modèle expérimental précédemment décrit et normalisé par notre groupe avec des rats femelles Wistar (n=110) sera utilisé pour atteindre ces objectifs. S’il est démontré que l’antibiotique ralentit la progression de la CC, des preuves scientifiques seront disponibles pour mener un essai clinique chez l’homme avec l’intention ultime de modifier la pratique clinique dans le diagnostic et le traitement de cette entité. (French)
4 December 2021
0 references
Kapselkontraktur (CC) ist die häufigste Komplikation und die erste Ursache der Reintervention bei Patienten mit Brustimplantaten. Es gibt mehrere Studien, die vorschlagen, dass der pathogene Faktor, der einem CC zugrunde liegt, eine subklinische Infektion ist, die mit der Bildung bakterieller Biofilme (hauptsächlich Propionibacterium acnes und negative Koagulase Staphylococci) auf dem Implantat verbunden ist. Das grundlegende Ziel dieses Projekts ist es, zu untersuchen, ob die antibiotische Behandlung von frühem CC in der Lage ist, seine Progression in einem experimentellen Infektionsmodell im Zusammenhang mit Implantaten zu stoppen. Die sekundären Ziele sind: 1) Vergleichen Sie die Fähigkeit von P. acnes und S. epidermidis, ein CC in einem murine experimentellen Modell zu entwickeln, um die Makro- und mikroskopische Struktur der Kapsel zu bewerten, die als Reaktion auf jeden Mikroorganismus entwickelt wurde. 2) Vergleichen Sie die Kultur und universelle PCR auf einer peri-implantierten Gewebebiopsie mit der Kultur nach der Sonnierung der Implantate, die zur Diagnose einer CC (subklinische Infektion) in einem experimentellen Infektionsmodell im Zusammenhang mit der Implantation entfernt wurden. 3) Vergleichen Sie die Wirksamkeit verschiedener antimikrobieller Mittel (Vancomycin, Daptomycin, Tedizolid, Ceftarolin, Dalbavancin und Tigecyclin) bei der Ausrottung der Biofilme von S. epidermidis, die auf dem Implantat und in der peri-implantierten Kapsel in einem Tiermodell der Infektion gebildet wurden. 4) Vergleichen Sie die Wirksamkeit von Amoxicillin bei der Ausrottung von P. Aknes-Biofilmen, die auf einem Implantat und auf der peri-implantierten Kapsel in einem Tiermodell der Infektion gebildet wurden. Um diese Ziele zu vervollständigen, wird ein von unserer Gruppe mit Wistar weiblicher Ratten (n=110) beschriebenes und standardisiertes experimentelles Modell verwendet. Wenn eine antibiotische Therapie gezeigt wird, die das Fortschreiten von CC verlangsamt, werden wissenschaftliche Nachweise für die Durchführung einer klinischen Studie beim Menschen zur Verfügung stehen, mit der letztendlichen Absicht, die klinische Praxis bei der Diagnose und Behandlung dieses Körpers zu ändern. (German)
9 December 2021
0 references
Capsulaire contractuur (CC) is de meest voorkomende complicatie en de eerste oorzaak van reinterventie bij patiënten met borstimplantaten. Er zijn verschillende studies die voorstellen dat de pathogene factor die ten grondslag ligt aan een CC een subklinische infectie is die geassocieerd wordt met de vorming van bacteriële biofilms (voornamelijk Propionibacterium acnes en negatieve coagulase Stahylococci) op het implantaat. Het fundamentele doel van dit project is te analyseren of de antibioticabehandeling van vroege CC in staat is haar progressie te stoppen in een experimenteel infectiemodel dat gepaard gaat met implantaten. De secundaire doelstellingen zijn: 1) Vergelijk het vermogen van P. acnes en S. epidermidis om een CC te ontstaan in een murine experimenteel model, het evalueren van de macro en microscopische structuur van de capsule ontwikkeld in reactie op elk micro-organisme. 2) Vergelijk de cultuur en universele PCR op een peri-implantaat weefselbiopsie met de cultuur na sonicatie van de implantaten verwijderd voor de diagnose van een CC (subklinische infectie) in een experimenteel model van infectie geassocieerd met implantatie. 3) Vergelijk de werkzaamheid van verschillende antimicrobiële stoffen (vancomycine, daptomycine, tedizolid, ceftaroline, dalbavancine en tigecycline) bij het uitroeien van de biofilms van S. epidermidis gevormd op het implantaat en in de peri-implant capsule in een dierlijk infectiemodel. 4) Vergelijk de werkzaamheid van amoxicilline in het uitroeien van P. acnes biofilms gevormd op een implantaat en op de peri-implant capsule in een diermodel van infectie. Een experimenteel model dat eerder beschreven en gestandaardiseerd werd door onze groep met Wistar vrouwelijke ratten (n=110) zal worden gebruikt om deze doelstellingen te voltooien. Als wordt aangetoond dat antibiotica de progressie van CC vertragen, zal er wetenschappelijk bewijs beschikbaar zijn om een klinische proef bij mensen uit te voeren met de uiteindelijke bedoeling om de klinische praktijk in de diagnose en behandeling van deze entiteit te veranderen. (Dutch)
17 December 2021
0 references
Pamplona/Iruña
0 references
Identifiers
PI17_00974
0 references